Flashback: 27 september in het verleden

Zaterdag, 27 september 2014

Het was vanochtend nevelig en grijs, maar wel veel zachter dan je bij dit weer zou verwachten. De minima van 14,5 graden werden al vroeg bereikt want er stroomde subtropische lucht binnen. Er ontstonden opklaringen in de loop van de voormiddag maar de resterende Stratus fractus bewolking ontwikkelde zich tot flinke stapelwolken waardoor het er soms dreigend ging uitzien. Maar toch bleef het droog in Malderen. Het werd wel overwegend grijs en het bleef nevelig wat ook wel kon verwacht worden in een bijna windstille atmosfeer waarin slechts af en toe een zwak zuchtje uit oost- zuidoostelijke richting voelbaar was. Toch werd het nog 22,4 graden. Tegen zonsondergang loste de bewolking op waardoor we deze dag dan toch helder afsloten. Ondanks deze opklaringen koelde het nauwelijks af en beleefden we een erg zachte avond waarin we het dagtotaal van 0,0 mm optekenden .

Zondag, 27 september 2015

Tijdens de nacht is er een schrale noordoostenwind opgestoken die ervoor zorgde dat er deze keer geen nevel of mist werd gevormd. Koud was het echter wel, met minima van 6,6 graden. In het Nederlandse Twente was de eerste grondvorst van het seizoen ook al een feit. In de zon was het heerlijk toeven maar in de schaduw liet de koude wind flink van zich voelen. De schaduw vermijden lukte niet altijd want tegen de middag waren de stapelwolken er weer die zich net als gisteren gedeeltelijk uitspreidden tot Stratocumulus. Warmer dan 19,3 graden werd het niet. Tegen de avond losten de stapelwolken op en viel de koude wind grotendeels weg. Er volgde een fraaie zonsondergang met oranjeachtige tinten ondanks het ontbreken van bewolking, in tegenstelling tot gisteren was er trouwens ook geen sluierbewolking. Op een of andere manier deden de kleuren en de sfeer bij zonsondergang aan een avond in de winter denken, maar misschien kwam het gewoon door de snelle afkoeling. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Dinsdag, 27 september 2016

De opklaringen zijn tijdens de nacht breder geworden waardoor het een erg frisse ochtend is geworden met minima van 8,7 graden. Er werd nogal wat dauw gevormd waardoor de uitgedroogde vegetatie dan toch nog een paar druppeltjes van het vloeibare goud kon oplikken. Er was geen enkele bewolking meer te zien en de hemel kleurde diepblauw waardoor de zon het beste van zichzelf kon geven om er weer een fraaie nazomerdag uit te persen. Ze stond er niet alleen voor want ze werd danig geholpen door een zuid- zuidwestelijk briesje dat opnieuw subtropische lucht aanvoerde. De dauw droogde hierdoor snel op en we kregen met een fel witachtig daglicht te maken dat eerder aan een typische voorjaarsdag deed denken. Tijdens de namiddag was het dan volop genieten van zomers aandoende maxima van 22,2 graden. Naar de avond toe zou je dan een sterke afkoeling verwachten, maar vanuit het westen kwam er een tamelijk scherp begrensde massa Cirrostratus en Altostratus bewolking opzetten die voor isolatie zorgde. De zon kreeg het hierdoor moeilijk, maar tegen de tijd dat ze erdoor bedekt werd stond ze al zo laag dat ze sowieso geen warmte meer had kunnen geven. Net als gisteren was dat terug tamelijk onregelmatige bewolking met plakken Altostratus die wat verderop werden onderbroken door dunnere Cirrostratus en nog wat verder opnieuw Altostratus. Tussen deze dunnere stukjes bewolking kon de zon zich nog eventjes doorheen wurmen waardoor de bewolking van onderaf werd aangeschenen bij zonsondergang, en de hemel hierdoor eventjes in vuur en vlam leek te staan. Een spektakel waar ongetwijfeld duizenden smartphones naartoe gericht waren. Samen met de bewolking is de wind tijdens de avond flink gaan aantrekken, en dit zorgde voor goede luchtmenging waardoor het maar nauwelijks afkoelde. Een nadeel was wel dat er geen dauw meer gevormd werd, want tegenwoordig is dat toch wel de belangrijkste levensader van onze half verdorde vegetatie geworden met een neerslagtotaal dat opnieuw op 0,0 mm is blijven steken.

Woensdag, 27 september 2017

Bij minima van 10,6 graden, veel vocht en weinig wind heeft zich terug flink wat mist gevormd tijdens de nacht. Deze trok geleidelijk op tijdens de voormiddag en maakte plaats voor Stratocumulusvelden waartussen de zon af en toe tevoorschijn kwam. Er werd warme lucht aangevoerd met een zuidelijk tot zuidoostelijk briesje en we haalden maxima van 20,9 graden. De opklaringen werden tijdens de namiddag breder maar na een tijdje begon de bewolking weer toe te nemen vanuit het zuidwesten waarbij we vooral Altocumulusvelden zagen met daartussen Cirrus spissatus. De kleuren waren opvallend warm met vooral amber of oranjetinten terwijl het doorvallende zonlicht ook opvallend zwak was en een spookachtige gloed leek te hebben. Dit alles liet niet weg dat de avond vrij zacht verliep door de bewolking en aanvoer van subtropische lucht. Neerslag is er ondanks de onheilspellende wolkensoorten (floccus en castellanus in de Altocumulusvelden) nog niet aan te pas gekomen zodat we weer afsloten met een dagtotaal van 0,0 mm. 

Donderdag, 27 september 2018

 Deze keer hing er ook geen sluierbewolking meer en was het echt kraakhelder met staalblauwe luchten die overigens al voor zonsopgang die kleur hadden dankzij de felle maan die het wel dag deed lijken. Er stonden weer frisse minima tegenover al viel het met 4,9 graden nog mee tegenover een paar dagen geleden. De temperaturen stegen ook weer snel eens de zon op was en we konden ons voorlopig opmaken voor de laatste nazomerdag. Op de oceaan lagen immers storingen klaar die het komende etmaal de Lage Landen zullen veroveren. Maar voorlopig was het dus nog zo ver niet en konden we met volle teugen van een krachtige herfstzon genieten bij temperaturen die onder begeleiding van een zwak en veranderlijk briesje tot 24,2 graden opliepen. Tegen het einde van de namiddag zagen we in het noordwesten de eerste Cirruswolken verschijnen die tijdens de avond de afkoeling afremden. Al bleef het nog erg helder en op het neerslagtotaal van 0,0 mm had dit zeker nog geen invloed. 

Vrijdag, 27 september 2019

 Het was zonnig en helder terwijl het weer aardig is afgekoeld tot 12,6 graden. De aangevoerde lucht was echter nog steeds onstabiel en er werden dan ook meteen weer rafelige stapelwolken gevormd. Deze stopten op een gegeven moment met groeien en op de radar zagen we een buienlijn die langs de kust sleepte maar uiteindelijk niet verder het binnenland leek in te trekken. Velen lieten zich dan ook vangen aan deze bedrieglijk stabiele setting want de buienlijn zwaaide na de middag door naar het oosten. De rafelige stapelwolken kregen opeens het uiterlijk van klassieke exemplaren die opbolden in de diepblauwe lucht en de eerste ijskappen en neerslagschermen kwamen al spoedig in beeld. Uiteindelijk volgden er ook in Malderen flinke stortbuien die door de dreigende wolkenluchten werden voorafgegaan. De buien waren van korte duur en de zon kwam er meteen weer bij terwijl het door de zwakke west- zuidwestenwind nog best aangenaam werd. De temperaturen waren dan ook niet echt laag met 19,7 graden. Wolkenvelden en opklaringen wisselden elkaar nu af maar er schampte aan het begin van de avond nog een zwak buitje. Daarna zagen we vanuit het westen Stratocumulusvelden binnen drijven die voor een fraaie zonsondergang zorgden. We waren hiermee duidelijk in een andere luchtsoort terecht gekomen maar later op de avond kwam het toch weer tot wat regen. We klokten af op 12,4 mm. 

Zondag, 27 september 2020

De dag begon in druilerige omstandigheden en er viel tijdens het begin van de voormiddag nog af en toe wat lichte regen terwijl de omgeving er kletsnat bijlag. De minima zijn vrij hoog gebleven met 12,1 graden en toen de zon er tijdens het tweede deel van de voormiddag weer door kwam voelde het zelfs nog verrassend warm aan. Het werd toen ook droger waarbij de bewolking overging in een mix van Stratus fractus, Altostratus, Altocumulus en Cirrus. Van die zon hoefden we niettemin weinig te verwachten want die kwam er slechts heel sporadisch door en het was wachten tot een eind in de namiddag toen er tijdelijk wat bredere opklaringen kwamen vanuit het noorden. De maxima bleven steken op 16,8 graden maar het was wel vrij rustig waardoor we op adem konden komen na de storm die we achter de rug hebben. Daarna zagen we de bewolking weer toenemen vanuit het noorden en oosten en daarbij kregen we fraai ogende Altostratus undulatus te zien met ribbelpatroontjes erin. De regenzone die voor deze bewolking zorgde zat nog een eindje ten noordoosten van ons waardoor we het ondanks het dreigende uiterlijk van de bewolking nog het grootste deel van de avond droog konden houden. Maar uit de kuststreek kwamen reeds meldingen binnen van felle regenbuien en tijdens de late avond begon het dan ook in Malderen te druppelen, zij het aan een lichte intensiteit. Het neerslagtotaal werd zo verder aangevuld tot 14,0 mm. 

Maandag, 27 september 2021

De dag begon grijs met Stratus en Stratus fractus bewolking en de omgeving lag er reeds nat bij door wat lichte regen die tijdens de nacht moet zijn gevallen. De minima zaten erg hoog met 14,5 graden door al die bewolking en de nog steeds subtropische luchtsoort die door een zuidwestelijk briesje werd aangevoerd. Vanuit het zuidwesten klaarde het weer op maar daarna kwam uit die richting dikke Altostratus opzetten die door Stratus fractus wolkjes geflankeerd werd. Het zag er dreigend uit maar het bleef nog droog. Pas tegen de middag bereikte een set van buiengebiedjes ons die een nogal scherp begrensde en smalle lijn van intense neerslag vooraf gingen. Nochtans zag de bewolking er niet dreigend uit met Altostratus waar de zon nog doorheen scheen en lichtere stukken in de aanvoerrichting. Hoe dan ook ging het door de erg krachtige en vlagerige zuidwestenwind snel en regende het om 13H30 volop. Na de passage van de buienlijn die bij dit koufront hoorde, volgden er nog een paar afzonderlijke buien waarna het weer opklaarde vanuit het westen. Er volgde nu een vriendelijk weertype met brede opklaringen en een afzwakkende zuidwestenwind waarbij het kwik door de zonneschijn nog kon oplopen tot 20,6 graden. Er dreven regelmatig stapelwolken voorbij waarvan sommigen nog redelijk dicht op elkaar zaten al bleef het nu definitief droog en kan het neerslagtotaal van 3,3 mm dus nu al opgetekend worden. Tijdens de avond liet de polaire lucht waarin we zijn terecht gekomen haar ware gezicht zien en koelde het snel af waarbij er wat dauw en nevel werd gevormd. 

Dinsdag, 27 september 2022

Na de koufrontpassage van gisteren zaten we weer volop in de polaire lucht waar talloze buiencomplexen heer en meester waren. De ene na de andere buitelde Malderen binnen en tussendoor was er dan weer ruimte voor erg mooie opklaringen. Het was dus een klassieke  four seasons in one day  setting en we konden ons weer flink uitleven als wolkenfotograaf of gewoon als bewonderaar van dit alles. De wolkenluchten waren ronduit schitterend en de zuivere zeelucht die met dit alles binnenstroomde deed ons ook zeker geen kwaad. Behalve dan voor reuma patiënten misschien want op thermisch gebied was het natuurlijk een mager beestje. Daar waar de minima dankzij de bewolking nog meevielen met 9,3 graden moesten we het overdag met een koele 13,8 graden doen.  Het zwaartepunt van de buien leek in de voormiddag te zitten waarbij er in de namiddag iets meer ruimte kwam voor opklaringen. De luchten kleurden daarbij diepblauw in een transparante atmosfeer die uitzonderlijk goede vergezichten bood. Aan het begin van de avond was er terug een opleving van de buienactiviteit (in Malderen althans) en kwam het terug tot perioden van meer aanhoudende regen terwijl de wolkenvelden een stuk uitgestrekter waren. Maar tegen zonsondergang klaarde het allemaal weer grotendeels op en konden we uiteindelijk afklokken op een neerslagtotaal van 14,2 mm. 

Woensdag, 27 september 2023

 Nog steeds lagen we onder invloed van de golvende wolkenband die nu al dagen voor sluierbewolking en middelhoge wolkensoorten zorgt. En dus ook voor een fraaie zonsopgang waarbij de temperatuur niet lager dan 10,8 graden is gekomen. De omgeving lag er bedauwd bij in de windstille atmosfeer en eens de zon wat hoger stond ging het weer erg warm aanvoelen. Er leek ook wat neerslag te zijn gevallen al was ze niet meetbaar en konden we het alleen zien aan de druppels die wel erg groot leken voor klassieke ochtenddauw. Tegen de middag was het meeste vocht verdampt en bij een zwak zuidelijk tot zuidoostelijk briesje liep het kwik op tot 24,3 graden. De bewolking bestond uit Cirrostratus, plukken dichtere Cirrus met wat Altostratus erin en talloze Altocumulusveldjes die meestal erg dun waren en er fraai uitzagen met hun ribbel- en golfpatroontjes. De zon kon bij dit alles natuurlijk niet haar volle potentieel benutten al voelde ze toch krachtig aan in de tamelijk vochtige en bijna windstille lucht. Tegen de avond kwam er plots meer en dikkere Altostratus opzetten waardoor het naar zonsondergang toe duister, grijs en somber werd. Los van de temperaturen zorgde dit weer voor een vleugje herfstgevoel tussen al het zomergeweld door. Wel konden we het droog houden met 0,0 mm als dagtotaal en het bleef ook erg zacht tot zwoel na het intreden van de duisternis.  

 Vrijdag, 27 september 2024

 Er hingen nog steeds brede opklaringen tijdens de ochtend al zijn er vanuit het zuidwesten rafelige wolkenflarden komen binnendrijven. Deze hadden de neiging om zich in straten te schikken met de zuidwestelijke wind mee, en ze bewogen snel want er is een erg krachtige stormwind opgestoken uit die richting. Op de radarbeelden waren ondertussen erg actieve buienlijnen te zien net ten noordwesten van ons en het was dan ook geen wonder dat we binnen de kortste keren Cirrus en Cirrostratus zagen binnendrijven die scherp begrensd was. Deze sluierbewolking had ook een opvallende vlokkerige structuur. Het leek alsof het slechts een kwestie van minuten zou zijn eer de buien ons zouden bereiken, maar uiteindelijk zagen we tijdens de voormiddag enkel een toename van de bewolking die overging in Altostratus met daaronder nog steeds die wolkenflarden en ook wat Stratocumulus die kwam opzetten. Ook de Altostratus had geen egale structuur, het leek alsof er restanten van ijskappen uit buienwolken in verwerkt zaten en telkens de zon er deels achter verdween kwam ze weer terug. Tegen de middag was het nog steeds droog met dat waterzonnetje erbij. Er dreven afwisselend velden Stratusbewolking voorbij en opklaringen waarbij enkel de Altostratus overbleef, al was die ondertussen al zo dik dat de zon nog maar nauwelijks scheen. Er vielen af en toe wat regendruppels waarna het terug droog werd. Op een gegeven moment ging de bewolking weer over in Cirrostratus met pannus bewolking en wat Stratocumulus eronder. Dit liet de zon toe om nog een twintigtal minuten te schijnen al werd het daarmee geen nazomerweer want de wind bleef flink doorrammen in deze vroege herfststorm. En daarmee was de volgende wolkenband er dus ook al snel en deze keer kwam het periodiek tot wat fellere regen. Na nog een paar korte droge perioden tussendoor ging het voor een langere tijd regenen aan het einde van de namiddag en het begin van de avond. Op de satellietbeelden was nu mooi te zien hoe we in een noordwestelijke stroming terecht kwamen, de wind zwakte daarbij af en het werd terug droger. Het koelde nu flink af en de minima werden dan ook nu pas bereikt met 10,4 graden. De maxima waren er dan weer op twee verschillende momenten, namelijk helemaal aan het begin van afgelopen nacht en tijdens de namiddag. Het was op beide momenten 14,7 graden. De laatste bui die ons voor middernacht nog kon treffen, vulde het dagtotaal aan tot 4,2 mm.