Flashback: 28 september in het verleden



Zondag, 28 september 2014


Het is vanochtend afgekoeld tot 10,4 graden en nu hing er Cirrus in plaats van Stratus. Deze bewolking breidde zich uit en ging over in Cirrostratus en Cirrus spissatus die afwisselend te zien waren. Ondanks de versluierde melklucht konden we toch nog zeer aangenaam nazomerweer meepikken. Het warmde op tot maarliefst 25,1 graden en de wind kwam overwegend uit zuidelijke richtingen. Hierbij viel op dat het op sommige momenten helemaal windstil was, dan vijf minuten flink ging doorwaaien, dan weer windstil etc. Maar tegen de avond bleef het windstil en ook zacht, want de bewolking werd nu dikker en ging over in Altostratus. Verdere gevolgen bleven uit al zag het er soms nogal onstabiel uit met later ook Altocumulus floccus bewolking die in het laatste schemerlicht te zien was. De blikvanger van de dag was echter de Cirrus spissatus bewolking die met haar lange valstrepen knalrood oplichtte bij zonsondergang. Daar deze valstrepen de grond niet raakten hoefden we ons niet naar de pluviometer te verplaatsen want daar zat dus 0,0 mm in.



Maandag, 28 september 2015


Tijdens de vroege ochtend was het volledig helder, en was het enkel de Aarde die de volle maan verduisterde. Na een tijdje begon er zich dan toch nog mist en Stratus fractus bewolking te vormen, al was de maan (die ondertussen niet meer verduisterd was) er meestal nog door te zien. Het was opnieuw erg fris met minima van 7,2 graden terwijl er redelijk wat dauw werd gevormd in de nevelige lucht. De mist ging tijdens de middag over in Stratus fractus bewolking welke een Cumulusachtig uiterlijk kreeg zodra de warme zonnestralen erin begonnen te roeren. In de hogere luchtlagen zagen we dan weer Cirrus fibratus en Cirrus floccus verschijnen al maakten deze geen onderdeel uit van een gesloten laag of wolkenband. De zon kon dus met andere woorden voluit gaan waardoor het een aangenaam herfstdagje met nazomertrekjes werd. Na de middag kregen we meer met velden sluierbewolking te maken, al liet de zon er zich niet door afschrikken. Ook de neigingen van de stapelwolken om over te gaan in uitgestrekte Stratocumulusvelden deden dat niet, want na een tijdje gaven ze dit wangedrag weer op. Wel moesten we rekening houden met een erg schraal aanvoelende oostenwind die de gevoelstemperaturen naar beneden haalde. De wind had ook een uitdrogende werking wat niet eens zo slecht was na de erg natte periode die we achter de rug hebben. Tijdens de late namiddag haalden we nog maxima van 18,2 graden waarna het vrij snel afkoelde onder de open hemel. Ondanks de sluierbewolking die overdag te zien was, kregen we niet met regenzones of buienlijnen te maken waardoor het neerslagtotaal van 0,0 mm terug gevrijwaard bleef



Woensdag, 28 september 2016


Het was nog steeds zwaarbewolkt vanochtend met veel Altostratus en een zwak zonnetje dat er nog net doorheen kon schijnen. De combinatie van subtropische lucht, bewolking en een doorstaande wind zorgde ervoor dat het niet kouder dan 15,4 graden is geworden. De sluierbewolking werd in de loop van de voormiddag dunner, doch vanuit het zuidwesten dreef er al snel Stratus fractus en Stratocumulus binnen waardoor het binnen de kortste keren betrokken raakte. Deze bewolking leverde echter opnieuw geen neerslag op en na pakweg een uurtje begon ze weer open te scheuren waardoor we de zon weer te zien kregen. Tegen de middag was er vooral Cirrus en Cirrostratus te zien met hier en daar nog een Stratocumulus bankje of een Cumulusachtig wolkenflardje. In deze omstandigheden kon het nog opwarmen tot 22,8 graden, al moesten we daarbij rekening houden met een erg temperamentvolle zuid- zuidwestelijke wind die er toch wat herfstsfeer wist in te blazen. Op het einde van de namiddag dreef er vanuit het westen opnieuw Stratus fractus en Stratocumulus binnen maar ook deze keer kwam er geen neerslag uit, hoe dreigend het er ook mocht uitzien. Ondertussen werd er onverminderd zeer warme lucht aangevoerd waardoor het tijdens de avond zwoel bleef aanvoelen. De wind beukte er echter nog steeds flink tegenaan waardoor er van terrasjes en dergelijke toch niet veel meer in huis is gekomen, net zo min als van neerslag want we sloten zoals te verwachten viel weer af met een dagtotaal van 0,0 mm.



Donderdag, 28 september 2017


De bewolking is tijdens de nacht verder toegenomen en tegen de ochtend passeerde een buienlijn waardoor het eventjes flink ging regenen. Het was erg zacht met minima van 14,0 graden en we keken tegen dreigende buienluchten aan met dikke valstrepen in een betrokken hemel. Tegen de middag klaarde het echter weer op en kregen we een vriendelijk en luchtig weertype met brede opklaringen en Cumulus fractus wolkjes. Dit bleek echter een smalle gordel van opklaringen te zijn want volgens de satellietbeelden was het ten noordoosten en zuidwesten van Malderen zwaar bewolkt. Deze bewolking bleef uiteraard niet ter plaatse trappelen en binnen de kortste keren waren we dus weer vertrokken voor een sombere episode waarbij we vooral tegen Stratocumulus en uitspreidende Cumulus aankeken. Tegen de avond begon het weer een beetje op te klaren, maar kregen we opnieuw de typische warme herfstgloed te zien met zonnestralen die amper licht leken te geven. In de verte was een band met indrukwekkende stapelwolken te zien maar deze bracht in ieder geval geen verder gevolgen met zich mee in Malderen. Wel was het erg zacht en haalden we nog maxima van 20,4 graden. Tijdens de avond koelde het door luchtmenging, bewolking en tropische luchtaanvoer maar nauwelijks af waarbij we afsloten in rustige condities met ongeveer 6/8 bewolkingsgraad. De neerslag die vanochtend is gevallen bleek goed te zijn voor een dagtotaal van 1,5 mm. 



Vrijdag, 28 september 2018


 Tijdens het tweede deel van de nacht is er Stratusbewolking binnengelopen die de minima op peil hield met 7,6 graden. Het was nog droog maar reeds volledig betrokken ondanks wat lichtere oranjeachtige kleuren in het zuidoosten. De bewolking bleef de hele dag hangen waardoor het een kille en sombere bedoening werd en hogere maxima dan 13,8 graden hoefden we dan ook niet te verwachten. De wind kwam uit noordwestelijke richtingen en was eerder aan de zwakke kant. Tegen de avond had de bewolking de neiging om wat open te breken al hoefden we daar geen zomerse condities meer van te verwachten. Neerslag zat er evenmin in waardoor we terug met 0,0 mm afsloten terwijl het snel afkoelde door de opklaringen en in Stratocumulus overgaande bewolking. 



Zaterdag, 28 september 2019


 De wind is tijdens de nacht weer aangetrokken en kwam vanochtend uit zuidwestelijke richtingen. Op de satellietbeelden zagen we alles echter van west naar oost bewegen, en het ging erg snel waarbij een volgende depressie met duizelingwekkende snelheid op ons af koerste. Aan de voorzijde van dit systeem buitelde de ene regenbui na de andere over ons heen, afgewisseld door opklaringen die weer weg waren eens we door hadden dat ze er waren. Door luchtmenging is het niet kouder dan 13,5 graden geworden in dit polaire regime. Na de middag bleef het een komen en gaan van buien en drogere perioden met een opklaring al volgde er aan het begin van de avond een langere droge periode. De temperaturen haalden nog 19,7 graden en het voelde best zacht aan. De wind bleef na zonsondergang aanhouden en het koelde ook maar langzaam af. We sloten af met 2,7 mm als neerslagtotaal.



Maandag, 28 september 2020


Na een relatief rustige nacht waarin het  slechts  motregende begon de dag grijs en donker terwijl er vanuit het noorden een aantal buien binnen trokken. Hierdoor werd de motregen afgewisseld door perioden van behoorlijk intense regenval.  Door de bewolking is het niet kouder dan 12,3 graden geworden maar op een stijging naar nazomerse waarden hoefden we nu uiteraard niet te rekenen. Op de satellietbeelden was immers te zien hoe een occlusie in haar lengte van noordoost naar zuidwest over Malderen trok, een situatie die we afgelopen weekend ook al hadden. Regen en motregen bleven elkaar dus afwisselen tijdens de voormiddag en ook daarna kwam er geen verbetering in dit donkere weertype dat meer aan winter deed denken dan wat anders. Hoewel, samen met de bewolking en regen stroomde er overdag zachtere lucht binnen waardoor het niet echt koud aanvoelde, zeker met de hoge vochtigheidsgraad erbij. De winterjas kon dus nog even in de kast blijven al konden we de luchtontvochtigers en antischimmelmiddelen maar beter bij de hand houden. Het kwik steeg uiteindelijk naar 15,7 graden terwijl de wind uit noord- noordwestelijke richtingen kwam en eerder zwak was. Later op de avond leek het weer wat droger te worden maar de zon kregen we uiteindelijk niet meer te zien. Het neerslagtotaal zouden we tijdens de zomer weer een utopische waarde kunnen genoemd hebben met 15,9 mm. 



Dinsdag, 28 september 2021


Het is tijdens de nacht verder opgeklaard en we begonnen de dag dus onder een heldere hemel met minima van 9,1 graden. Vanuit het zuidwesten begon er geleidelijk Cirrusbewolking binnen te drijven op nadering van een volgende regenzone al staat die voor vandaag nog niet op het programma. De sluierwolkjes zorgden kennelijk voor extra stabiliteit want na de middag zagen we ten noorden van dit gebied stapelwolkjes ontstaan terwijl er over de rest van de hemel geen Cumuliforme bewolking aanwezig was ondanks het feit dat de zon behoorlijk krachtig was. De temperaturen liepen nog op naar 20,5 graden. De bewolking ging vrij snel over in Altostratus met Altocumuli eronder en het leek alsof het dan toch nog snel zou overtrekken en regenen. Niets was echter minder waar want het klaarde weer grotendeels op vanuit het zuiden waarbij we nu fraaie Altocumulus floccus zagen die zich tegen een diepblauwe hemel aftekenden. Later begonnen er verschillende veldjes van deze wolkensoort over te drijven waaronder valstrepen hingen. Dit zorgde voor een wat apart en fraai uitzicht, zeker toen deze strepen in het oranje licht van de ondergaande zon dezelfde kleur aannamen. Wat hogerop werd dit aangevuld door Cirrus uncinus en spissatus bewolking die nu begon binnen te drijven en het plaatje compleet maakte. In het zuiden begon ondertussen weer aaneengesloten Cirrostratus te verschijnen maar voorlopig bleef het daarbij en konden we dus nog een droge dag van 0,1 mm bijschrijven. 



Woensdag, 28 september 2022


De dag maakte een veelbelovende, heldere start met diepblauwe luchten maar koele minima van 7,8 graden. We kregen enkele uren de tijd om van dit zonnige intermezzo te genieten alvorens de volgende reeks buien eraan kwam. Deze bereikten ons kort voor de middag en we kregen daarbij weer Cirrus densus, Cumulonimbus, Stratocumulus en Cumulus te zien. De neerslag stelde echter weinig voor en in het noordwesten kleurde de hemel al snel weer blauw. We kregen de zon weer te zien maar tussendoor dreven er vaak Stratocumulusvelden voorbij, en in deze bewolking zagen we regelmatig forse stapelwolken ontstaan. Tussendoor kon het kwik nog omhoog krabbelen naar 14,9 graden bij een eerder zwakke noord- noordwestelijke wind. De wolken leverden niet veel meer op qua neerslag maar zoals dat met buien gaat, is het plaatselijk toch nog tot flinke stortbuien gekomen waar ook hagel en onweer zou hebben bij gezeten.  De opklaringen werden naar de avond toe geleidelijk breder en hiermee zitten we dus weer in de aanloop naar een koele nacht. Deze gingen we in met een neerslagtotaal van 2,4 mm. 



Donderdag, 28 september 2023


 Met minima van 14,6 graden zou je ook vandaag niet zeggen dat we al een flink stuk in de herfst zitten. De Cirrostratus en Altostratusbewolking hebben ons zacht gehouden, het bleef droog en tegen de ochtend werd de bewolking weer wat dunner waardoor we terug redelijk wat zon kregen tijdens de voormiddag. Er ontstond een klassieke melklucht met veel Cirrostratus terwijl er ook enkele Cumuluswolken werden gevormd. Het leek alsof er een regenzone in aantocht was, want de sluierbewolking ging steeds meer over in Altostratus translucidus waar uiteindelijk alleen een waterzonnetje doorheen te zien was. De stapelwolken werden daarbij erg talrijk waarbij ze de neiging hadden om over te gaan in pannus bewolking. De bewolking ten spijt kon het met een zuid- zuidwestelijk briesje erbij nog opwarmen tot 20,9 graden. Nog voor het einde van de namiddag werd deze overigens weer dunner waardoor we terug de Cirrostratusbewolking zagen waarmee we de dag begonnen. Ze had de neiging om zich samen te pakken in het zuiden van waaruit er een nieuwe storing leek te naderen. Doordat de zon ondertussen krachtiger is geworden ontstond er meer thermiek waardoor de pannus bewolking terug overging in mooiweerswolkjes. Deze losten tijdens de avond weer op waarna de sluierbewolking in warme kleuren oplichtte en de dag dus sfeervol eindigde. De avond verliep erg zacht en er bleef nog een beetje wind staan waardoor nevel en dauw geen kans kregen, net zo min als neerslag die iets aan het dagtotaal van 0,0 mm zou kunnen gedaan hebben. 



Zaterdag, 28 september 2024


 Tijdens de nacht kwam het tot meer buien, exemplaren die erg dicht op elkaar gepakt zaten waardoor het tussendoor meestal maar korte tijd droog was en het steeds betrokken was. Tegen de ochtend kwamen we dan in de klassieke buienlucht terecht met talloze afzonderlijke wolkenplukken die vanuit de Noordzee het land introkken. We bevonden ons helemaal aan de westelijke kant van die glijbaan uit het noorden waarbij het zuidwesten van het land er net buiten viel en van droog en zonnig weer kon genieten. Malderen profiteerde nog net mee van de buien (wat de liefhebbers betreft dan toch) en de prachtige wolkenlandschappen die erbij hoorden. De stroming is wat afgezwakt met een noordwestelijke bries die heel wat minder agressief was dan de stormwind die we gisteren nog gekend hebben, maar toch ging de afwisseling tussen buien en opklaringen vooral tijdens de voormiddag nog erg snel. De wolkentoppen waren wat minder hoog waardoor er geen onweer meer voorkwam en ook andere verschijnselen zoals hagel zaten er niet bij. Niettemin vielen er soms opvallend grote regendruppels uit zo'n bui. Op het einde van de voormiddag en aan het begin van de namiddag leken de buien zich in een straat te schikken die net ten noorden van ons voorbijtrok met boven en ten zuiden van ons strakblauwe luchten. De zon kon lange tijd fel schijnen waardoor het zeker achter glas aan zomer deed denken, en ook buiten viel het nog best te pruimen ondanks de koele maxima van 14,9 graden doordat de wind er nu ook bijna helemaal uit ging. Na een tweetal uurtjes begon de buienlijn ten noorden van ons, waar we al een hele tijd tegen fraaie spierwitte ijskappen aankeken, uit te zwaaien naar het zuiden. De luchten werden steeds dreigender in die richting en uiteindelijk ging het ook in Malderen weer regenen. Geen erg grote hoeveelheden maar het was toch genoeg om die ene fietser terug met een nat pak op te zadelen. Later op de avond kwamen er terug opklaringen al waren ze nu niet meer zo breed als voor deze regenbui. We zagen nu ook meer uitspreiding tot Stratocumulus plaatsvinden waardoor de grootste activiteit er een beetje leek uit te gaan. Niettemin kwam het af en toe nog tot wat gedruppel en waren er soms ook mooie regenbogen te zien in deze afzwakkende buitjes. Tijdens de nacht stabiliseerde alles zich en koelde het ook snel af onder de breder wordende opklaringen en met een wegvallende wind waardoor we terug in de buurt van de minima van 5,4 graden uitkwamen. De buien bleken goed te zijn voor een dagtotaal van 2,4 mm. 

 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zondag, 6 oktober 2024

Dinsdag, 26 november 2024

Woensdag, 9 april 2025