Woensdag, 26 november 2025

 Woensdag, 26 november 2025

 De bewolking is tijdens de nacht weer toegenomen en ze bestond uit Stratus die voor een sombere start zorgde. In de polaire lucht waar we ons nu in bevinden, was de isolerende werking ervan net voldoende om de vorst nog

buiten de deur te houden, het werd niet kouder dan 0,8 graden en deze temperatuur werd ook al aan het begin van de nacht bereikt toen de bewolking waarschijnlijk dunner was of er nog opklaringen waren. Na een half uurtje begon de Stratus over te gaan in een laaghangende variant van Stratocumulus met erg dikke rollen. Deze zorgden voor een sfeervolle afwisseling van lichtkleuren en intensiteiten en na een tijdje begonnen er ook gaten in te vallen. De zon kwam er nu meer en

meer door en we evolueerden naar een licht bewolkt weertype waarbij de bedekkingsgraad niet meer dan 1/8 of 2/8 bedroeg. De resterende bewolking is daarbij overgegaan in een soort van Cumulusachtige flarden Stratus fractus. Er stond ook weinig wind uit noordelijke tot noordwestelijke richtingen en daardoor was het best aangenaam toeven in de zon ondanks de eerder lage maxima van 7,8 graden. Er leek wat meer thermiek te komen tijdens de namiddag waardoor die wolkenflarden steeds meer op opbollende stapelwolken gingen lijken al kwam

het niet tot buien en bleven de zonnige perioden overheersen. Gaandeweg kwamen we wel weer in vochtigere lucht terecht wat zich vertaalde in stralenbundels langsheen de wolken. Later zagen we ook weer Cirrusplukken en Altocumulusvelden binnentrekken vanuit het westen, wat erop wijst dat er toch een storing dichterbij begint te komen. Deze wolkjes zorgden overigens wel voor een erg fraaie zonsondergang die terug in mooie warme kleurentinten werd gezet. Er hing nog niet genoeg bewolking om de afkoeling na zonsondergang te verhinderen waardoor het kwik weer als een baksteen de dieperik in dook. Na een paar uur zagen we ook al de eerste

ijskristallen verschijnen op dakramen en auto's. Net op het moment dat de thermometers in de aanslag stonden om onder het vriespunt te duiken, kwam er echter Stratusbewolking tussenbeide waardoor de temperatuur kort voor middernacht weer omhoog ging. De vorst werd nipt vermeden met 0,1 graden als uiteindelijk minimum. Aan de grond vroor het natuurlijk wel al en die ijskristallen waren ook een duidelijk teken dat deze net positieve temperatuur enkel voor de thermometerhut opging. De opwarming ging niet gepaard met enige neerslag waardoor we de dag terug met een totaal van 0,0 mm konden afsluiten.